#लक्ष्मी_येते_तेंव्हा तुम्ही कोणत्या वेळी कुठे आणि का असता याची उत्तरं देवाच्या वहीत आधीच लिहीलेली असतात. एका अनोळखी जोडप्याशी आमचा रस्ता क्रॉस होतो. त्यांची मनुष्यबळाची निकड कळते आणि पुर्वबंध असल्याप्रमाणे आम्ही त्या परिवाराचा भाग होतो. पूर्वओळख काहीही नाही, एकदाच झालेली भेट आणि त्यांच्या मुलीच्या “जन्माच्या” सोहळ्याचे आम्ही साक्षीदार होतो. रात्र भीतीत सरते, बाळ वेळेआधी जगात येऊ पाहातं, जीव घाबरा होतो पण देवाचं सगळं आधीच ठरलेलं असतं त्याप्रमाणे रामनवमीच्या दूसऱ्या दिवशी सकाळी ऊबदार दूलईत गोड बाळ हातात येतं. आम्ही बाळाचे नातेवाईक नाही, रक्ताचे नाते नाही. मित्रपरिवारात नाही पण आम्हाला त्याला जन्मतः हातात घ्यायचं पुण्य मिळतं. आमचा स्पर्श त्याला होतो. त्याच्या इथे येऊ न शकलेल्या नातेवाईकांच्या जागी आता आम्ही ऊभे असतो. त्यांचे भारतातले नातेवाईक फोनवर, समोर अजूनही भूलीत असणारी बाळाची आई मदतीसाठी थॅंक्यू थॅंक्यू म्हणत असतात. पण त्यांना हे कसं सांगावं की जन्माचा हा अभूतपूर्व सोहळा पाहायला आम्हाला सामील करून घेतलं त्यासाठी आम्हीच तुमचे आभार मानले पाहिजेत. होणारी मुलगी आहे म्हणून तिला जन्...